Κάθομαι στην αυλή καθώς φυσάει ένα αυγουστιάτικο μελτέμι του αιγαίου, θέα μου μια μικρή εστία φωτιάς στο αντικρινό βουνό και το μυαλό μου κολλημένο σε ένα άρθρο που ‘λεγε πως φέτος θα είναι αισθητή η μείωση των πυρκαγιών λόγω έλλειψης χρημάτων για οικοδόμηση εξοχικών οικιών. Όλα πλέον μιλούν με αριθμούς και για την ακρίβεια σε ευρώ και ποσοστά, ακόμη και τα τυχαία και μη φαινόμενα όπως η «φωτιά» .
Όλα περνούν την κρίση τους..… και τα στατιστικά έρχονται και σήμερα να διαψεύσουν μια δήλωση καθώς εν συγκρίσει με το 2010 παρατηρείται αύξηση περίπου 40.2% αγροτοδασικών πυρκαγιών (Διεύθυνση Πληροφορικής / Α.Π.Σ στοιχεία μέχρι την 31 Ιουλίου) ως κύριο αποτέλεσμα εμπρηστικών ενεργειών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι πυρκαγιές που εκδηλώνονταν η μια μετά την άλλη μεταξύ Αμφίκλειας-Τιθορέας (μέσα σε 20΄ λεπτά εκδηλώθηκαν 4 διαφορετικές εστίες) και οκτώ ενεργές εστίες στα χωριά Κάτω Μεσογγή, Άγ.Γόρδιος, Χλομός, Περιβόλι και Βιταλάδες δηλαδή πέντε μέτωπα ξέσπασαν με διαφορά λίγης ώρας, γεγονός που αφήνει ενδείξεις εμπρησμού και εδώ.
Άνθρωποι αγανακτισμένοι, καταπατητές, χρυσοθήρες, αφελείς είδαν την οικονομική κρίση να χτυπά τα πορτοφόλια τους και ψάχνουν την λύση ακόμη και στις μαυρισμένες από στάχτη πέτρες έτσι άδικα αλλά αιτιολογημένα αφήνονται σε λανθασμένες και άστοχες κινήσεις . Πόσα ευρώ να στοιχίζουν τα καμένα στρέμματα, πόσα να στοιχίζει η φωτιά σαν αποτέλεσμα και όχι ως αιτία της φτώχειας; Ποιος έφερε την κρίση …τι μας κάνει να ανάβουμε «φωτιές »;.. Όλα ένα περαστικό μελτέμι του αιγαίου, ένας οικονομικός κύκλος, ένα επαναλαμβανόμενο λάθος…. Τυχαία αναρωτιέμαι!
επιμέλεια: Μαρία Λαμπρινού
