Ήταν η κρίση αναπόφευκτη; Έκανε η κυβέρνηση ότι μπορούσε; Προσπαθεί να μας σώσει; Αυτά είναι από τα πάγια ερωτήματα της κρίσης. Στον χρηματοπιστωτικό τομέα γίνεται ένα περίεργο νταλαβέρι που μπορεί να μας δώσει κάποιες απαντήσεις και το οποίο αν το απογυμνώσουμε από τεχνικούς όρους είναι το εξής.
Έχω τη δυνατότητα να πάω στην αγορά ομολόγων και να θέσω προς πώληση 100 5ετη ομόλογα του αληνκου δημοσίου πχ χωρίς να έχω ούτε καν ένα. Αυτό μπορώ να το κάνω γιατί μπορώ να καθυστερήσω 3 μέρες να παραδώσω το ομόλογο που έχω πουλήσει. Ο στόχος μου είναι ο εξής απλός.
Να δημιουργήσω μία εικονική προσφορά ομολόγων για να ρίξει την τιμή και να μπορέσω να αγοράσω φθηνότερα, αυτά που θα πρέπει να πουλήσω. Πρακτικά πουλάω ομόλογα για 100 ευρώ πχ, ρίχνω την τιμή λόγο της ξαφνικής προσφορας και πριν χρειαστεί να τα δώσω στον αγοραστή, τα αγοράζω από κάποιον άλλο για 90 ευρώ και βγάζω 10 ευρουλακια ανά ομόλογο από αέρα. Και το καλύτερο είναι πως δεν χρειάζεται να αγοράσω 100 ομόλογα παρά μόνο όσα πούλησα.Το πρόβλημά μου σε αυτή την περίπτωση είναι πως μέσα σε 3 μέρες και σε σταθερές συνθήκες αγοράς δεν μπορεί να αλλάξει πολύ η τιμή άρα λίγο πολύ τα κράτη είναι προστατευμένα από τέτοιου είδους παιχνίδια. Οπότε θα έπρεπε να μας κάνει μεγάλη εντύπωση πως τον Οκτώβρη του 2009, πάνω που άρχισαν να ακούγονται τα πρώτα δειλά λογάκια για την ελληνική κρίση, η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) άφησε ένα παράθυρο 10 ημερών πριν αναγκαστώ να δώσω το ομόλογο που έχω πουλήσει. Σε συνθήκες κρίσης και σε 10 μέρες οι τιμές μπορούν να αλλάξουν αρκετά ώστε να μπορέσω να κερδίσω από το παραπάνω παπατζιλίκι. Η ΤτΕ δηλαδή με προσκάλεσε να κερδοσκοπήσω ενάντια στην Ελλάδα τη χειρότερη στιγμή, ή την καλύτερη, ανάλογα την οπτική του καθενός.
Αυτά τα εξηγεί πολύ καλύτερα ο waste σε άρθρο που έγραψε τον Απρίλη του 2010, εξηγώντας επίσης πως βρωμάει μεθόδευση όλη η ιστορία της ελληνικής κατάρρευσης. Έπρεπε να φτάσει Σεπτέμβρης του 2011 για να φανεί πως είχε απόλυτο δίκιο. Σε ένα καινούριο του άρθρο μας λέει πως φαίνεται πια το παιχνίδι που παίχτηκε εις βάρος μας και πως η κυβέρνησή μας έπαιξε καλά τον ρόλο της ο οποίος μόνο να μας σώσει δεν ήταν.
