Μετα απο 118 χρόνια τα γαλλικά δικαστικά/πολιτικά αντανακλαστικά φαίνεται ότι λειτουργούν καλά όπως και τότε. Το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου του σωτήριου 2011, ο Ζακ Σιράκ, ο ισχυρότερος Πρόεδρος της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, ο άνδρας που τόλμησε να μην ακολούθησει τον Μπους στο Ιράκ, καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση για χρηματοδότηση κόμματος μέσω πλασματικών θέσεων εργασίας.
Για την Ελλάδα ξεκινάω αντίστροφα πηγαίνοντας προς τα πίσω. Σήμερα παρελαύνουν πολιτικοί και στελέχη κομμάτων, που έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι τις παρανομίες τους, χωρίς να τιμωρούνται. Αν πάμε ακόμα πιο πίσω και φτάσουμε στην ελληνική Μπελ Επόκ, τότε που οι Γάλλοι είχαν αντίστοιχα το σκάνδαλο του Παναμά, τα πράγματα ήταν ακριβώς τα ίδια. Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1870, για πρώτη φορά, οδηγήθηκαν υπουργοί στο ειδικό δικαστήριο για δωροδοκία ώστε να επηρεάσουν την εκλογή μητροπολιτών! Η δίκη όμως ουσιαστικά βάλτωσε και ο ένας εκ των δύο ενόχων συνέχισε να πολιτεύεται.
Οι ισχυρότεροι Έλληνες πολιτικοί των τελευταίων 150 ετών προτάθηκαν για παραπομπή ή παραπέμφθηκαν σε δικαστήριο όπως, Δημήτρης Βούλγαρης, Χαρίλαος Τρικούπης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Παναγής Παπαληγούρας, Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Ντόρα Μπακογιάννη.* Όλοι τους κάνανε λαμπρή καριέρα ανεξαρτήτως των νομικών τους περιπετειών.
Δεν πιστεύω ότι ο Σιράκ δεν αγάπησε τη χώρα του, τουναντίον θα έλεγα, αλλά είμαι σίγουρος ότι αν του δινόταν ποτέ η δυνατότητα να είναι άλλης εθνικότητας, τότε, το πρωί της 15ης Δεκεμβρίου θα ευχόταν να ήταν Έλληνας πολιτικός γιατί έτσι θα γλίτωνε το κεφάλι του, με την διαφορά ότι στο τέλος δεν θα μείνει μόνο ένας αλλά πολλοί και ατιμώρητοι.
protagon.gr
