Η χρονιά της Αραβικής Άνοιξης... και του τέλους πολυετών αυταρχικών καθεστώτων στις αραβικές χώρες. Το έτος των Αγανακτισμένων. Ο χρόνος που ο πυρηνικός όλεθρος της Φουκουσίμα ξύπνησε μνήμες της δεκαετίας του 80 και του Τσερνομπίλ.
Πολλοί χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να δοθούν στο πολυτάραχο εναρκτήριο έτος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Τα γεγονότα που ακολουθούν, σημάδεψαν τη χρονιά που φεύγει και αποτελούν τις χαρακτηριστικότερες στιγμές του 2011.
Εξέγερση στην Τυνησία
Η αυγή του 2011, βρήκε τις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών δυνάμεων και διαδηλωτών, που είχαν ξεκινήσει από το Δεκέμβριο του 10, να συνεχίζονται αμείωτες. Όλα ξεκίνησαν στις 17 Δεκεμβρίου, όταν ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, ένας πλανόδιος μικροπωλητής, αυτοπυρπολήθηκε έπειτα από την κατάσχεση των φρούτων και λαχανικών που πωλούσε δίχως άδεια, από την αστυνομία.
Η πράξη του άτυχου μικροπωλητή, που απεβίωσε στις 4 Ιανουαρίου, πυροδότησε την οργή ενός λαού που υποφέρει από υψηλή ανεργία, άσχημες συνθήκες ζωής, έλλειψη ελευθερίας λόγου και πολιτικών δικαιωμάτων. Διαδηλώσεις και απεργίες οργανώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίες συνοδεύτηκαν από θανάτους εξαιτίας κυρίως της εκτεταμένης χρήσης βίας από τις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες ωστόσο δεν κατάφεραν να κάμψουν τη λαϊκή οργή που είχε πλέον ξεσπάει. Και αυτό ήταν απλά η αρχή των κοινωνικών εξεγέρσεων που θα πυροδοτούνταν και σε άλλη αραβικά κράτη και θα αργότερα θα πάρουν την ονομασία Αραβική Άνοιξη .
Στις 14 Ιανουαρίου, ο επί 23 χρόνια πρόεδρος της Τυνησίας, Ζιν ελ Αμπεντίν Μπεν Αλί υποβάλει την παραίτησή του. Η χώρα τίθεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το συνταγματικό δικαστήριο ορίζει πρόεδρο τον Fouad Mebazaa και σχηματίζεται προσωρινή κυβέρνηση με μέλη και από το κόμμα του απελθόντος προέδρου. Οι υπουργοί που δεν προέρχονται από το συγκεκριμένο κόμμα σχεδόν άμεσα παραιτούνται και οι καθημερινές διαμαρτυρίες συνεχίζουν αμείωτες. Αίτημα ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς κανένα μέλος από το κόμμα του Μπεν Αλί. Στις 27 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γανούσι προχωρεί σε ανασχηματισμό δίχως στελέχη από το κόμμα του πρώην προέδρου. Υπό την πίεση της λαϊκής οργής που δεν φαίνεται να υποχωρεί, ο Γανούσι παραιτείται στις 27 Φεβρουαρίου, ενώ στις 3 Μαρτίου ανακοινώνεται η διενέργεια εκλογών που τελικά πραγματοποιήθηκαν στις 23 Οκτωβρίου.
Οι εξεγερμένοι της Αιγύπτου και της πλατείας Ταχρίρ
Τα γεγονότα της Τυνησίας πυροδότησαν μια αντίστοιχη εξέγερση και στην Αίγυπτο. Η πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου, έγινε η πιο διάσημη ίσως πλατεία του κόσμου, καθώς μετατράπηκε σε σημείο συνάντησης των διαδηλωτών του Καΐρου καθώς και σε θέρετρο των συγκρούσεων με αστυνομικές δυνάμεις που οδήγησαν στο θάνατο εκατοντάδων διαμαρτυρόμενων και τον τραυματισμό χιλιάδων, εξαιτίας και των πλαστικών(;) σφαιρών που χρησιμοποιήθηκαν.
Αρχικό αίτημα όσων συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και στις απεργίες που ξεκίνησαν στις 25 Ιανουαρίου και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, ήταν η παραίτηση του προέδρου Μουμπάρακ. Η πρόταση του, την 1η Φεβρουαρίου να μην θέσει υποψηφιότητα για τις επόμενες εκλογές δεν οδήγησε σε άμβλυνση των συγκρούσεων, στις οποίες ανάμειξη είχε πλέον και ο στρατός, τον οποίο ο Μουμπάρακ είχε βγάλει στους δρόμους για την αντιμετώπιση του πλήθους.
Την επόμενη μέρα της εξαγγελίας του Μουμπάρκ, ακολούθησε συγκέντρωση οπαδών του Μουμπάρακ, ανάμεσα στους οποίους σύμφωνα με μαρτυρίες βρίσκονταν και άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας με πολιτικά, οι οποίοι συνεπλάκησαν με αντικαθεστωτικούς. Οι διαδηλώσεις, συνοδευόμενες από σφοδρές συγκρούσεις, συνεχίστηκαν και τις ημέρες που ακολούθησαν.
Στις 11 Φεβρουαρίου, ανακοινώνεται η παραίτηση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ και το τέλος της 30χρονης αυταρχικής διακυβέρνησης του. Τα ηνία της χώρας αναλαμβάνει το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων με επικεφαλής τον στρατιωτικό Μοχάμεντ Χουσέιν Ταντάουι. Η στρατιωτική κυβέρνηση προχωράει στην αναστολή άρθρων του συντάγματος και ανακοινώνει πως θα αναλάβει τη διακυβέρνηση για 6 μήνες μέχρι να διενεργηθούν εκλογές.
Η δίκη του πρώην προέδρου, Μουμπάρακ, ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου. Ανάμεσα σε άλλα, κατηγορείται για την προμελετημένη δολοφονία διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.
Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και δυνάμεις καταστολής συνεχίστηκαν και τους τελευταίους μήνες του 11 παρά τη διενέργεια εκλογών στις 28 και 29 Νοεμβρίου, καθώς εκφράζεται ο φόβος ότι ο στρατός μπορεί να μην επιθυμεί την παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας.
Εμφύλια σύγκρουση στη Λιβυή- Το τέλος του Καντάφι
Ακολουθώντας τα βήματα της γειτονικής Τυνησίας και της Αιγύπτου, ο λιβυκός λαός συμμετέχει και αυτός στην Αραβική Άνοιξη, που στην περίπτωση της Λιβύης έμελε να εξελίχθη σε εμφύλια σύγκρουση με την εμπλοκή δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ξεκινούν στις 15 Φεβρουαρίου στη Βεγγάζη, όπου και σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ των αντικαθεστωτικών και δυνάμεων ασφαλείας που δεν δίστασαν να χρησιμοποιούσουν αληθινά πυρά.
Η κατάσταση στην Βεγγάζη τίθεται εκτός ελέγχου με κυβερνητικά κτίρια ασφαλείας να παραδίδονται στις φλόγες και την αστυνομία να πυροβολεί αδιακρίτως από ελικόπτερα. Πριν τα τέλη του Φεβρουαρίου, ο στρατός έχει υποχωρήσει από τη Βεγγάζη η οποία περνάει στον έλεγχο των αντικαθεστωτικών μαζί με άλλες πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Μισράτα. Η έκρυθμη κατάσταση, οδηγεί πολίτες άλλων χωρών να εγκαταλείψουν με όποιο τρόπο μπορούν τη Λιβύη.
Οι αντικαθεστωτικοί ιδρύουν το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, μια πολιτική οργάνωση μέσω της οποίας θα μπορούν να προχωρήσουν σε επίσημες επαφές με άλλες χώρες, συντονίζοντας ταυτόχρονα και τη δράση απελευθέρωσης και άλλων πόλεων από τον έλεγχο του καθεστώτος Καντάφι.
Ωστόσο, δυνάμεις του στρατού που ελέγχονται από τον πρώην πρόεδρο, συνεχίζουν την προσπάθεια να ανακαταλάβουν πόλεις που είχαν περάσει στα χέρια των αντικαθεστωτικών πραγματοποιώντας τόσο βομβαρδισμούς από αέρος όσο και χερσαίες δυνάμεις.
Στις 19 Μαρτίου, νατοϊκές στρατιωτικές επεμβάσεις ξεκινούν στη Λιβύη καθώς και επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσης έπειτα από ψηφοφορία του συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι επιχειρήσεις των νατοϊκών δυνάμεων θα συνεχιστούν μέχρι τις 31 Οκτωβρίου και θα περιλαμβάνουν βομβαρδισμούς στρατιωτικών βάσεων που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Καντάφι, και επιβολή εμπάργκο στις προμήθειες όπλων από το καθεστώς.
Τον Αύγουστο, η πρωτεύουσα της Λιβύης περνά στον έλεγχο των αντικαθεστωτικών, ενώ στις 16 του ίδιου μήνα το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο αναγνωρίζεται επισήμως από τον ΟΗΕ ως νόμιμο αντιπροσωπευτικό όργανο της χώρας, αντικαθιστώντας έτσι την κανταφική κυβέρνηση.
Στις 20 Οκτωβρίου, ο Μουαμάρ Καντάφι που μέχρι τότε είχε καταφέρει να αποφύγει τη σύλληψη, πιάνεται αιχμάλωτος και σκοτώνεται από αντικαθεστωτικούς ενώ προσπαθούσε να διαφύγει από τη Σύρτη, μια από τις τελευταίες πόλεις που είχαν παραμείνει υπό τον έλεγχο του. Τρεις ημέρες μετά, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ανακοινώνει την απελευθέρωση της Λιβύης και το επίσημο τέλος του πολέμου.
Σεισμός, τσουνάμι και πυρηνικός εφιάλτης στην Ιαπωνία
Στις 11 Μαρτίου, σεισμός έντασης 9 της κλίμακας Ρίχτερ, χτυπάει την Ιαπωνία. Επρόκειτο για τον ισχυρότερο σεισμό που είχε πλήξει ποτέ τη χώρα και ανάμεσα στους 5 μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί από το 1900, μετακινώντας κατά 10 εκατοστά τον άξονα της Γης! Επίκεντρο του σεισμού ήταν η θαλάσσια περιοχή κοντά στο νησί Χόνσου, ανατολικά της Σεντάι.
Ο σεισμός ταρακούνησε ουρανοξύστες στο Τόκιο, σπίτια καταστράφηκαν και τα χειρότερα δεν είχαν ακόμη έρθει καθώς ο εγκέλαδος προκάλεσε τσουνάμι που χτύπησαν τα παράλια της χώρας, καταστρέφοντας ολοσχερώς παραλιακές πόλεις και προκαλώντας εικόνες χάους. Τα τεράστια κύματα που έφτασαν σε ύψος 40 μέτρα, απλώθηκαν σε απόσταση μέχρι και 10 χιλιομέτρων στη στεριά. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 15.500, χιλιάδες τραυματίστηκαν, ενώ οι υλικές ζημιές ήταν τεράστιες. Πλήθος πολιτών έχασαν τα σπίτι τους, το αεροδρόμιο της Σεντάι καταστράφηκε από το τσουνάμι, ενώ το ίδιο συνέβη και σε λιμάνια. Πυρκαγιές ξέσπασαν σε βιομηχανικά κτίρια, όπως στο διυλιστήριο της Cosmo Oil, ενώ οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση άφησαν εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς ρεύμα.
Πριν προλάβει η Ιαπωνία να μετρήσει τις πληγές της από το χτύπημα του εγκέλαδου και του φονικού τσουνάμι, η πυρηνική απειλή προστέθηκε στα προβλήματα που η χώρα είχε να αντιμετωπίσει. Αν και παραπάνω από ένα πυρηνικά εργοστάσια χτυπήθηκαν είτε από το τσουνάμι είτε από τον εγκέλαδο και αντιμετώπισαν προβλήματα στην ομαλή λειτουργία τους, ο πυρηνικός σταθμός Φουκουσίμα Ι, ήταν αυτός που αντιμετώπισε τα σοβαρότερα καθώς τα κύματα προκάλεσαν διακοπή της εφεδρικής ηλεκτρικής τροφοδότησης των ψυκτικών συστημάτων. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν σημειωθεί τήξη του πυρήνα σε 3 από τους 6 συνολικά αντιδραστήρες που το εργοστάσιο διαθέτει και να προκληθούν εκρήξεις λόγω της υπερθέρμανσης. Ραδιενεργά υλικά εκτοξεύτηκαν στον αέρα και απελευθερώθηκαν στη θάλασσα. Τα επίπεδα ραδιενέργειας στο χώρο του εργοστασίου ήταν 1.000 φορές μεγαλύτερα από το φυσιολογικό.
Αν και αρχικά το περιστατικό του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα αξιολογήθηκε με βαθμό 4 στην επτάβαθμη κλίμακα των πυρηνικών γεγονότων, τελικά έλαβε το χαρακτηρισμό 7. Πάνω από 200.000 άνθρωποι που διέμεναν σε μικρή απόσταση από το εργοστάσιο, διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Σύμφωνα με επιστημονικούς υπολογισμούς οι θάνατοι που μπορεί να προκληθούν στο μέλλον από καρκίνους που συνδέονται με την έκθεση σε ραδιενέργεια από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα, κυμαίνονται από 100 μέχρι 1.000. Μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν αργότερα σε απόσταση 30 με 50 χιλιομέτρων από το εργοστάσιο, έδειξαν υψηλές συγκεντρώσεις ραδιενεργού κάσιου, οδηγώντας την κυβέρνηση να απαγορεύσει την εμπορία προϊόντων που προέρχονται από την περιοχή.
Επόμενο γεγγονός είναι ο πριγκιπικός γάμος... Αλλά επιλέγω να μην αναφερθώ στο γεγονός μιας και δε το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό.
Έπειτα: Ο θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν
Τα ξημερώματα της 2ας Μαΐου, βρίσκουν τον πρόεδρο της Αμερικής, Μπάρακ Ομπάμα, να ανακοινώνει το θάνατο του διαβόητου τρομοκράτη και ηγέτη της οργάνωσης Αλ Κάιντα, Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Ο νούμερο ένα καταζητούμενος τρομοκράτης σκοτώθηκε στο Πακιστάν από ειδικές μονάδες του αμερικανικού στρατού σε συνεργασία με την CIA. Ο ηγέτης της Αλ Κάιντα, σχεδίασε και οργάνωσε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου εναντίον στόχων στο έδαφος της Αμερικής, μεταξύ των οποίων και οι Δίδυμοι Πύργοι, κατά τις οποίες 2.974 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ αποτέλεσαν και αφορμή για την εισβολή στρατευμάτων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
Οι άνδρες ειδικών μονάδων των ΗΠΑ, είχαν εντόπισαν το κρησφύγετο του Μπιν Λάντεν σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα του Πακιστάν Ισλαμαμπάντ, όπου και κρύβονταν, έπειτα από την πολύχρονη παρακολούθηση ενός συνεργάτη του. Στις 29 Απριλίου, ο πρόεδρος Ομπάμα δίνει το πράσινο φώς για την σύλληψη του τρομοκράτη. Σε φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Λευκό Οίκο, απεικονίζεται ο πρόεδρος μαζί με άλλα ανώτατα στελέχη να παρακολουθούν την επιχείρηση. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής που σημειώθηκε, 4 συνεργάτες του τρομοκράτη έχασαν τη ζωή τους και ο ίδιος απέπνευσε ύστερα από πυροβολισμό που δέχτηκε.
Αν και αρχικά κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ φωτογραφίες που πρωτομεταδόθηκαν από πακιστανικά τηλεοπτικά δίκτυα σύμφωνα με τα οποία απεικονίζονταν το παραμορφωμένο πρόσωπο του ηγέτη της Αλ Κάιντα, τελικά επιβεβαιώθηκε πως πρόκειται για πλαστές εικόνες. Από τότε, καμιά φωτογραφία του νεκρού Οσάμα Μπιν Λάντεν δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Αν ποτέ κυκλοφορούσε μια τέτοια εικόνα, πιθανότατα θα λάμβανε τον τίτλο φωτογραφία της χρονιάς .
Πλήθος κόσμου με την ανακοίνωση της είδησης από τον Μπάρακ Ομπάμα, συγκεντρώθηκε έξω από τον Λευκό Οίκο και σε άλλα σημεία, πανηγυρίζοντας για το θάνατο του τρομοκράτη.
Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, το πτώμα του τρομοκράτη ρίχτηκε στη θάλασσα μέσα στις πρώτες 24 ώρες που ακολούθησαν του θανάτου του. Αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, δήλωσε πως τηρήθηκαν κατά γράμμα οι μουσουλμανικές παραδόσεις πριν η σορός του ριφθεί στην θάλασσα.
Στις 6 Μαΐου, η Αλ Κάιντα επιβεβαίωσε το θάνατο του ηγέτη της Οσάμα Μπιν Λάντεν, δίνοντας όρκο εκδίκησης και απειλώντας ότι οι επιθέσεις στη Δύση θα συνεχιστούν.
Το κίνημα των Αγανακτισμένων
Αν θα έπρεπε να οριστεί μια ημέρα αφετηρίας για το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Ευρώπη, οι Ισπανοί θα επέλεγαν πιθανότατα την 15 Μαΐου, οπότε και υπήρξαν καλέσματα για συγκεντρώσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις της χώρας. Η Πλατεία του Ήλιου (Puerta del Sol), στη Μαδρίτη αποτέλεσε σημείο συνάντησης για χιλιάδες Αγανακτισμένους που παρέμειναν για ημέρες εκεί.
Σημαντική συμβολή στη διάδοση του κινήματος, έπαιξαν το ίντερνετ και τα ηλεκτρονικά και κοινωνικά δίκτυα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την προπαγάνδιση των συγκεντρώσεων και την ευρεία γνωστοποίηση τους.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κίνημα των Αγανακτισμένων διαδόθηκε και σε άλλες χώρες μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα. Καταλυτικό ήταν το σύνθημα που ακούστηκε στην Μαδρίτη: Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες . Πολίτες που στενάζουν υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης συγκεντρώνονταν καθημερινά στις πλατείες με μια πληθώρα αιτημάτων που περιελάμβαναν από αλλαγή της οικονομικής πολιτικής μέχρι την άμεση δημοκρατία.
Σύλληψη του Μλάντιτς
Ο Ράτκο Μλάντιτς συλλαμβάνεται από τη σερβική αστυνομία στις 26 Μαΐου. Ο πρώην στρατιωτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας καταζητούνταν από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για γενοκτονία στη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.
Η δίκη του πρώην στρατιωτικού ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου στη Χάγη και αντιμετωπίζει κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συνδέονται με την σφαγή της Σεμπρένιτσα και την πολιορκία του Σαράγεβο.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Μπαρτσελόνα
Το βράδυ της 28ης Μαΐου βρίσκει τις δύο φιναλίστ του κορυφαίου ποδοσφαιρικού θεσμού του πλανήτη να μάχονται για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Η Μπαρτσελόνα αναμετράται με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε αγγλικό έδαφος, στο γήπεδο Γουέμπλεϊ, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τρεις από τους σημαντικότερους παίκτες των Μπλαουγκράνα , οι Πέδρο, Μέσι και Βίγια σημειώνουν από ένα τέρμα ο καθένας, αφήνοντας τη Μάντσεστερ να αρκεστεί στο ένα γκολ που σημείωσε ο Ρούνεϊ και να υποκλιθεί στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης.
Η σφαγή της Ουτόγια
Στις 22 Ιουλίου, η Νορβηγία και ο υπόλοιπος κόσμος συγκλονίζεται από την είδηση ότι ένας άντρας εισέβαλλε οπλισμένος και με στολή αστυνομικού στο νησί Ουτόγια, στο χώρο όπου διεξάγονταν το συνέδριο της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος και άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας όποιον έβρισκε στο πέρασμα του. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχε προηγηθεί έκρηξη σε κεντρικό σημείο του Όσλο, έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού της χώρας.
Τις επιθέσεις σχεδίασε και εκτέλεσε ο ακροδεξιός Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ εμφορούμενος από αντιισλαμικά αισθήματα. Ανατριχιαστικές ήταν οι μαρτυρίες και οι περιγραφές όσων επέζησαν από τη φρίκη της Ουτόγια, καθώς ανέφεραν πως ο δράστης δεν δίσταζε να πυροβολήσει ακόμη και από μικρή απόσταση ακούγοντας τα θύματα να παρακαλάνε για τη ζωή τους! Συνολικά, 8 άνθρωποι πέθαναν από την έκρηξη στο κέντρο της νορβηγικής πρωτεύουσας και δεκάδες τραυματίστηκαν. Ο απολογισμός ήταν πολύ μεγαλύτερος στο νησί Ουτόγια, όπου 69 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι περισσότεροι εκ των οποίων μικρής ηλικίας.
Ο θάνατος της Amy Winehouse
Η ταλαντούχα μουσικός, Amy Winehouse, βρίσκεται νεκρή στις 23 Ιουλίου στο σπίτι της στο Λονδίνο σε ηλικία 27 μόλις ετών. Η αιτία θανάτου ανακοινώνεται μήνες αργότερα και είναι η δηλητηρίαση από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ σύμφωνα με την ιατροδικαστική έρευνα.
Ο χώρος γύρω από το σπίτι της τραγουδίστριας και συνθέτριας κατακλύστηκε τις επόμενες ημέρες από θαυμαστές της που έστησαν ένα αυτοσχέδιο χώρο προσκυνήματος αφήνοντας κάθε είδους αντικείμενα στη μνήμη της.
Η κηδεία της δημοφιλούς μουσικού που στους ήχους της συνδύαζε R&B, soul και τζαζ στοιχεία, πραγματοποιήθηκε σε στενό οικογενειακό κύκλο στις 26 Ιουλίου.
Αποδείξεις για ύπαρξη νερού στον Άρη
Η NASA δημοσιεύει στις 5 Αυγούστου φωτογραφίες που τράβηξε ο δορυφόρος Mars Reconnaissance Orbiter και σύμφωνα με τους επιστήμονες αποδεικνύουν την ύπαρξη νερού στον πλανήτη Άρη. Στις φωτογραφίες διακρίνονται ορισμένες ραβδώσεις που σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για ρυάκια τρεχούμενου, αλμυρού νερού καθώς εξαφανίζονται το χειμώνα και επανεμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Το Λονδίνο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης
Σκηνικό πολέμου θύμιζε το Λονδίνο και άλλες πόλεις της Αγγλίας το διάστημα από τις 6 μέχρι και τις 10 Αυγούστου με οδομαχίες νεαρών με αστυνομικές δυνάμεις, πυρπόληση κτιρίων, καταστροφές και βανδαλισμούς.
Οι ταραχές ξεκίνησαν από τη συνοικία Τότεναμ του βόρειου Λονδίνου, στις 6 Αυγούστου όταν μια ειρηνική διαδήλωση με αφορμή το θάνατο ενός 29χρονου από πυρά αστυνομικών δύο ημέρες νωρίτερα, κατέληξε σε συγκρούσεις, λεηλασίες και πυρπόληση αυτοκινήτων.
Οι διαδηλώσεις που συνοδεύονταν από εκτεταμένα επεισόδια, συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Απολογισμός ήταν 5 νεκροί και αρκετοί τραυματίες, ενώ οι υλικές ζημίες εκτιμάται ότι έφτασαν τις 200 εκατομμύρια λίρες. Ενδεικτικό της έκτασης των γεγονότων, είναι πως ο πρωθυπουργός Ντείβιντ Κάμερον και οι άλλοι ηγέτες των κομμάτων επέστρεψαν εσπευσμένα στη χώρα, οι άδειες των αστυνομικών ανακλήθηκαν και το βράδυ της 9ης Αυγούστου βρήκε στους δρόμους του Λονδίνου 16.000 αστυνομικούς.
Σεισμοί στην Τουρκία
Δύο φονικοί σεισμοί πλήττουν την επαρχία Βαν της Τουρκίας στις 23 Οκτωβρίου και στις 9 Νοεμβρίου. Ο πρώτος, που ήταν και ισχυρότερος, είχε ένταση 7,3 Ρίχτερ ενώ ο δεύτερος 5,7. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 644 νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες και οι άστεγοι. Τα σωστικά συνεργεία κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για πολλές ημέρες να ανασύρουν όσους μπορούσαν να εντοπίσουν ζωντανούς μέσα από τα ερείπια που άφησε πίσω του ο εγκέλαδος.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός φτάνει τα 7 δισεκατομμύρια
Η 31 Οκτωβρίου επιλέγεται από τον ΟΗΕ συμβολικά ως η ημέρα που οι κάτοικοι της Γης έφτασαν τα 7 δισεκατομμύρια. Ένα μωρό από τη Ρωσία που γεννήθηκε 2 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα αναγνωρίζεται από τον οργανισμό ως ο επτάκις δισεκατομμυριστός κάτοικος του πλανήτη.
