«Κάτασπρο, σχεδόν σαν ανοιξιάτικη νιφάδα χιονιού». Αυτό είναι, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, το χρώμα του Γαλαξία μας, που, όπως αποδεικνύεται, έχει πολύ ταιριαστή ονομασία.
Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ επιχείρησαν να μάθουν τι χρώμα έχει ο Γαλαξίας εξωτερικά συνθέτοντας το «πορτρέτο» του με κομμάτια από εκατοντάδες παρόμοιους γαλαξίες. Βρήκαν ότι, εάν κανείς τον παρατηρούσε από απόσταση, θα έβλεπε μια πάλλευκη μάζα τόσο φωτεινή όσο το φρέσκο χιόνι. Διαχωρίζοντας ωστόσο αυτό το φως στα μήκη κύματος που το απαρτίζουν, είδαν ότι ο πυρήνας του έχει έντονη απόχρωση του κόκκινου, ενώ οι βραχίονές του είναι μπλε.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, το χρώμα ενός γαλαξία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ιδιότητές του. «Η κατανόηση του χρώματος του Γαλαξία μας επιτρέπει να συγκρίνουμε με αυτόν άλλους γαλαξίες γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις, το μόνο που μπορούμε να μετρήσουμε σε αυτούς είναι η φωτεινότητα και το χρώμα τους», λέει ο Τζέφρι Νιούμαν από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ. «Το πραγματικά εξοργιστικό είναι ότι αυτό ακριβώς δεν μπορούμε να μετρήσουμε στο δικό μας Γαλαξία από το σημείο όπου βρισκόμαστε �μέσα σε αυτόν».
Ο Γαλαξίας... συνταξιοδοτείται
Ο Νιούμαν εξηγεί ότι από το χρώμα ενός γαλαξία μπορεί κανείς να καταλάβει μεταξύ άλλων εάν οι αστέρες μέσα του δημιουργήθηκαν πρόσφατα ή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως αποκαλύπτει η έρευνα, ο δικός μας είναι ένας από τους πιο κόκκινους σπειροειδείς γαλαξίες, κάτι που σημαίνει ότι σύντομα θα πάψει να «γεννά» αστέρια. «Μπαίνει στη φάση της απόσυρσης, κατά την οποία δεν θα παράγει οτιδήποτε καινούριο», λέει ο διευθυντής.
Για την ανάλυσή τους, οι ερευνητές συνδύασαν, με τη βοήθεια του προγράμματος Sloan Digital Sky Survey, δεδομένα από περίπου 1.000 γαλαξίες με αντίστοιχο αριθμό και ρυθμό δημιουργίας αστέρων.
Δισεκατομμύρια πλανήτες
Εν τω μεταξύ, δεύτερη έκθεση που δημοσιεύτηκε αυτήν την εβδομάδα αποκαλύπτει μεταξύ άλλων ότι τα περισσότερα αστέρια του Γαλαξία, που έχουν υπολογιστεί σε περίπου 100 δισεκατομμύρια, έχουν πλανήτες.
Ανακαλύπτουμε πράγματα που δεν περνούσε κάν από το μυαλό μας ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν», λέει η αστρονόμος του Χάρβαρντ Λίσα Καλτενέγκερ, αναφέροντας ως παράδειγμα πλανήτες με διπλούς ήλιους ή ένα μίνι σύστημα αστέρων με ένα μικρό ήλιο και συρρικνωμένους πλανήτες. Η περιοχή έξω από το ηλιακό μας σύστημα «κατακλύζεται από πλανήτες σε τοποθεσίες όπου πριν από 17 χρόνια δεν γνωρίζαμε καν ότι υπάρχουν πλανήτες», λέει η Καλτενέγκερ που δεν συμμετείχε στις μελέτες.
Αρκεί να αναφερθεί ότι κάποτε οι επιστήμονες θεωρούσαν αδύνατη τη συνύπαρξη συστημάτων δύο αστέρων με πλανήτες. Μέχρι στιγμής όμως έχουν εντοπίσει τρία διαφορετικά συστήματα, στα οποία οι πλανήτες έχουν δύο ήλιους.
naftemporiki.gr
naftemporiki.gr