Ο φιλόδοξος στόχος τους για τον εντοπισμό ναυαγίων της Εποχής του Χαλκού παραμένει προς το παρόν άπιαστος -ορισμένοι, μάλιστα, πιστεύουν ότι θα παραμείνει για πάντα ευσεβής πόθος.
Η έρευνα, ωστόσο, έχει ήδη αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για το αρχαίο εμπόριο στη Μεσόγειο.
Η ομάδα του Μπρένταν Φόλεϊ από τη Μασαχουσέτη και του Θεοτόκη Θεοδούλου από την Αθήνα ερεύνησε τον περασμένο Οκτώβριο τα νερά γύρω από το νησάκι Δία, λίγο έξω από το Ηράκλειο της Κρήτης. Τη δεκαετία του 1970, ο Ζακ Υβ Κουστώ είχε ανακαλύψει στη Δία τα βυθισμένα ερείπια ενός αρχαίου λιμενοβραχίονα, και διατύπωσε την υποψία ότι το νησί αποτελούσε κάποτε σημαντικό αγκυροβόλιο.
Οι υποψίες του επιβεβαιώνονται τώρα από τη νέα έρευνα, κατά την οποία εντοπίστηκαν πέντε ναυάγια. Δεν ήταν μινωικά, καθώς χρονολογήθηκαν στον 2ο π.Χ. αιώνα μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα.
Σε συνδυασμό με άλλα ευρήματα στις απότομες πλαγιές του νησιού, τα ναυάγια αποκαλύπτουν ότι η Δία χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο στην περίπτωση κακοκαιρίας από Έλληνες, Ρωμαίους και Βυζαντινούς ναυτικούς.
Πρόκειται βέβαια για μια σημαντική αρχαιολογική επιτυχία, ωστόσο οι Φόλεϊ και Θεοδούλου ήλπιζαν για κάτι πολύ καλύτερο, το πρώτο ναυάγιο του μινωικού πολιτισμού, ο οποίος άκμασε την Εποχή του Χαλκού αλλά εξαφανίστηκε μυστηριωδώς πριν από περίπου 1.500 χρόνια.
Μέχρι σήμερα, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει μόνο την τοποθεσία ενός πιθανού μινωικού ναυαγίου. Το 2003, η Ελπίδα Χατζηδάκη της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων ανακάλυψε αγγεία του 1800 π.Χ κοντά στο νησί της Ψείρας, ενός ακατοίκητου νησιού έξω από τις βορειοανατολικές ακτές της Κρήτης. Το ίδιο το πλοίο που μετέφερε τα αγγεία, όμως, ήταν παντελώς άφαντο.
εφημερίδα πατρίς
