Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου το καλοκαίρι διαρκεί περισσότερο από τέσσερις μήνες, τα θερινά σινεμά είναι αναγκαία λειτουργία. Δεν είναι όμως ελληνική αποκλειστικότητα.
Σε θερινό σινεμά απολάμβανε τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές ταινίες ο βασιλιάς Φαρούκ της Αιγύπτου πριν εκδιωχθεί από τον Νάσερ, οι Αμερικανοί είχαν τα Drive In, ενώ θερινό σινεμά, σχεδόν μάλιστα μέσα στη θάλασσα, είδαμε και στο «Σινεμά ο Παράδεισος».
Στην Ελλάδα, το θερινό σινεμά «φτούρησε». Κάτι το κλίμα, κάτι η συνήθεια να αλλάζουν όλα το καλοκαίρι, δέθηκε με τη ζωή του Ελληνα και έγινε αναπόσπαστο μέρος της διασκέδασής του. Την ώρα που η Ευρώπη είχε το σινεμά ως σοβαρό διάλειμμα της κοινωνικής ζωής και οι κυρίες, προκειμένου να μπουν στην σκοτεινή αίθουσα έπρεπε να φορέσουν «τα καλά τους» και να επισκεφθούν τον κομμωτή, στην Ελλάδα ο κλασικός διάλογος ήταν ο ακόλουθος: «Τι κάνετε απόψε;», «Α, τίποτα σπουδαίο. Σινεμαδάκι και ύπνο»!
Πολλές φορές όμως αδυνατούμε να εκτιμήσουμε τις μαγικές στιγμές της καθημερινότητάς μας.Ομοίως και με τους «σταθμούς» της. Οπως το θερινό σινεμά Θησείον στην οδό Αποστόλου Παύλου, φάτσα στη φωτιζόμενη τα βράδια Ακρόπολη της Αθήνας, που φέρεται από τον ιδιοκτήτη του ως η παλαιότερη εν λειτουργία αυτόνομη θερινή αίθουσα στη χώρα (το Παλλάς του Παγκρατίου ανάγεται στο 1912, αλλά είναι και χειμερινό και θερινό) και αποτελεί σταθερό καλοκαιρινό σταθμό των Αθηναίων, ακόμη και των μη κινηματογραφόφιλων.
Τώρα πλέον αποτελεί υποχρεωτικό σταθμό και των τουριστών: στον τουριστικό του οδηγό, το αμερικανικό τηλεοπτικό και ειδησεογραφικό δίκτυο CNN τοποθέτησε το Θησείον πρώτο στη λίστα με τα δέκα καλύτερα σινεμά του κόσμου. Ναι, του κόσμου.
«Από τη θέση σας μπορείτε να δείτε όχι μόνο τις τελευταίες κινηματογραφικές επιτυχίες αλλά και τον Παρθενώνα. Πολλές ανοιχτές αίθουσες υπάρχουν στην Αθήνα, καμιά τόσο μαγική όσο το Θησείον», αναφέρει το σχετικό άρθρο του CNNGo.
Να που η θερινή αίθουσα επιβιώνει και θριαμβεύει - η συγκεκριμένη μάλιστα από το 1935, έχοντας περάσει και από τα χέρια του πατέρα και του θείου του συγγραφέα Ηλία Πετρόπουλου.
Και αν αυτά σας φαίνονται λίγα, τότε μια γουλιά από τη χειροποίητη βυσσινάδα των ιδιοκτητών (με μαύρη ζάχαρη παρακαλώ) μπορεί να σας αλλάξει τη γνώμη, όπως και στο CNNGo. Αν όχι, υπάρχει στο κυλικείο του σινεμά, που τα καλοκαιρινά βράδια σκορπά αρώματα… φρεσκοψημένης τυρόπιτας, χωριάτικο τσίπουρο που σερβίρεται συνοδεία αυγοτάραχου Μεσολογγίου!
Το Θησείον διαθέτει και δική του ιστοσελίδα (http: //www. cine-thisio.gr), όπου μπορεί κάποιος να ρίξει κλεφτές ματιές στην ιστορία του και να σκεφτεί: η επιβίωσή του (όπως και των άλλων κλασικών θερινών σινεμά) είναι κατάκτηση του πολιτισμού εις βάρος της νεοελληνικής καταστροφικής τρέλας και της «αντιπαροχής»..
tsantiri.gr
