Ως δείγμα διαμαρτυρίας, για καλή τύχη, για καλλιτεχνικούς λόγους ή, απλά, για τη χαρά του γυμνισμού, αυτοί είναι οι καλύτεροι προορισμοί για να κυκλοφορήσετε γυμνοί στους δρόμους χωρίς να σας συλλάβει η αστυνομία.
The Running of the Nudes, Pamplona, Ισπανία
Κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου, 2 μέρες δηλαδή πριν το γνωστό Running of the Bulls, μέλη της φιλοζωικής οργάνωσης PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) μαζεύονται στην πόλη για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στις ταυρομαχίες. Κατά βάση, φορώντας μόνο πλαστικά κέρατα στο κεφάλι και πασαλειμμένοι με κόκκινη μπογιά, οι διαμαρτυρόμενοι ξεκινούν την πορεία τους από το Santo Domingo και καταλήγουν στην Plaza de Toros, καλύπτοντας δηλαδή ακριβώς την ίδια διαδρομή που θα κάνουν και οι ταύροι 2 μέρες αργότερα.
Η ιδιότυπη αυτή διαμαρτυρία ξεκίνησε το 2002 από 25 φιλόζωους σαν μία λιγότερο βίαια και πολύ πιο σέξι εναλλακτική στο αιματηρό έθιμο του Running of the Bulls. Οι ντόπιοι κάτοικοι, που στην αρχή αντέδρασαν στους γυμνούς αντιρρησίες, έχουν πλέον αποδεχτεί το έθιμο που κάθε χρόνο προσελκύει όλο και περισσότερους ανθρώπους απ’ όλον τον κόσμο και προσφέρει μία οικονομική ενίσχυση στην πόλη.
Αν θέλετε και εσείς να τα πετάξετε για τους ταύρους, μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του The Running of the Nudes.
Oblation Run, Φιλιππίνες
Αποκαλείται και «Τελετουργικός Χορός των Γενναίων» και γίνεται κάθε χρόνο στις 16 Δεκεμβρίου από τα μέλη όλων των παραρτημάτων της αδελφότητας ΑΠΩ από όλα τα πανεπιστήμια των Φιλιππίνων. Το concept δε θα μπορούσε να είναι απλούστερο: οι νεαροί άντρες της ΑΠΩ (στις τελευταίες διοργανώσεις έχουν κάνει την εμφάνιση τους και μερικές αγνώστου ταυτότητας γυναίκες) τρέχουν γυμνοί στους χώρους του πανεπιστημίου τους, φορώντας μάσκες στα πρόσωπα τους και προσφέροντας τριαντάφυλλα σε παρευρισκόμενες κοπέλες.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της αδελφότητας, το έθιμο ξεκίνησε το 1977 όταν ένα μέλος της έτρεξε γυμνός κατά μήκος ολόκληρου του πανεπιστημίου για να προμοτάρει το θεατρικό έργο «Hubad na Bayani» (Ένας Γυμνός Ήρωας). Το εγχείρημά του γνώρισε τέτοια επιτυχία μεταξύ των συμφοιτητών του που η ΑΠΩ αποφάσισε να το επαναλαμβάνει κάθε χρόνο στις 16 Δεκεμβρίου, την ημέρα ίδρυσης της αδελφότητας. Παρόλο που πολλά κυβερνητικά στελέχη και μέρος του λαού έχουν δημοσίως καταδικάσει το έθιμο λέγοντας πως δεν είναι τίποτα άλλο από «αναίσχυντη επίδειξη αντρικών γεννητικών οργάνων» και «αδικαιολόγητη περιφρόνηση των κανόνων μίας αξιοπρεπούς κοινωνίας», το Oblation Run αναβιώνει κάθε χρόνο με όλο και περισσότερους συμμετέχοντες. Πλέον κάθε χρονιά οι νεαροί γυμνιστές, γνωρίζοντας την κάλυψη που θα έχει το γεγονός από τα φιλιππινέζικα ΜΜΕ, χρησιμοποιούν την ευκαιρία για να προβάλουν όλα τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που τους απασχολούν.
Αν θέλετε και εσείς να τα πετάξετε και να περπατήσετε μπροστά από πλήθος κόσμου που να σας επευφημεί, μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Oblation Run.
Hadaka Matsuri, Ιαπωνία
Hadaka Matsuri σημαίνει «γυμνό φεστιβάλ» και διεξάγεται για πάνω από 500 χρόνια σε πολλές πόλεις της Ιαπωνίας. Το πιο δημοφιλές είναι αυτό της Οκινάουα που είναι και η γενέτειρα του εθίμου. Κάθε χρόνο, το τρίτο Σάββατο του Φεβρουαρίου, 9.000 άντρες μαζεύονται στον ναό Saidai-ji στην περιοχή Saidaiji-naka είτε εντελώς γυμνοί, είτε φορώντας μονάχα το παραδοσιακό ιαπωνικό εσώρουχο (που φορούν και οι παλαιστές του σούμο) και πίνουν μεγάλες ποσότητες σάκε με σκοπό να μεθύσουν. Όταν έχουν πια μεθύσει για τα καλά, εμφανίζεται ο ιερέας του ναού και πετάει από το παράθυρο δύο τυχερά και ιερά ξυλάκια. Ύστερα επικρατεί χάος για λίγο όσο όλοι οι παραβρισκόμενοι προσπαθούν να πιάσουν ένα από τα δύο ξυλάκια που λέγεται ότι χαρίζουν ευτυχία για τον υπόλοιπο χρόνο σε αυτούς που θα τα πιάσουν. Κάτι δηλαδή σαν τα δικά μας Θεοφάνεια – αλλά στη στεριά.
Για ποιο λόγο πρέπει οι συμμετέχοντες να είναι γυμνοί παραμένει μυστήριο. Φημολογείται πως οφείλεται στην αρχαία ιαπωνική αντίληψη πως ένας γυμνός άντρας μπορεί να επωμιστεί όλες τις ασθένειες και τις κακουχίες της κοινότητας και ύστερα να τις απομακρύνει από αυτήν.
World Naked Bike Ride
Το 2003 ο ακτιβιστής Κόνραντ Σμιντ από το Βανκούβερ, θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για τη επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τις εκπομπές των αυτοκινήτων, είχε μία ιδέα που έμελε να υιοθετηθεί από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Κάθε χρόνο σε 70 πόλεις όπως το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Τορόντο, το Μέξικο Σίτι και η δικιά μας Θεσσαλονίκη, εκατομμύρια κόσμος καβαλάνε τα ποδήλατα τους και περιδιαβαίνουν τους δρόμους φορώντας όσα θεωρούν οι ίδιοι απαραίτητα. Με άλλα λόγια, ο γυμνισμός είναι καλοδεχούμενος κατά τη διάρκεια του World Naked Bike Ride, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι αναγκαίος.
Μάλιστα, παρόλο που όπως ήταν φυσικό το γεγονός προσέλκυσε τις συμμετοχές πολλών κοινοτήτων και οργανισμών γυμνιστών, οι υπεύθυνοι του WNBR τονίζουν πως το επίκεντρο της όλης προσπάθειας είναι ο περιβαλλοντικός προβληματισμός και πως οι συμμετέχοντες σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να είναι εντελώς γυμνοί. Όπως άλλωστε γράφει και στο site, σκοπός είναι «να σταματήσουμε την άσεμνη έκθεση των ανθρώπων και του πλανήτη στη ρύπανση».
Αν θέλετε λοιπόν να τα πετάξετε και εσείς για το καλό της Γης, σας ενημερώνουμε πως στις πόλεις του νοτίου ημισφαιρίου το WNBR γίνεται συνήθως στα μέσα Μαΐου, ενώ στις περισσότερες από τις πόλεις του βορίου ημισφαιρίου τείνει να γίνεται το δεύτερο Σάββατο του Ιουνίου.
World Bodypainting Festival, Pörtschach am Wörthersee, Αυστρία
Ξεκίνησε το 1998 στην πόλη Seeboden, όμως απέκτησε τόσο μεγάλη φήμη που μερικά χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε νότια στο Pörtschach am Wörthersee όπου υπάρχει η υποδομή για να φιλοξενηθούν τα μεγάλα πλήθη καλλιτεχνών bodypainting, μοντέλων και θεατών που έρχονται να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ κάθε Ιούνιο.
Το φεστιβάλ διαρκεί μία εβδομάδα, οι πρώτες μέρες της οποίας είναι γεμάτες με κάθε λογής καλλιτεχνικά και bodypainting μαθήματα και εργαστήρια. Το πραγματικό φεστιβάλ λαμβάνει χώρα τις τελευταίες 3 μέρες, όταν και ανοίγει στο κοινό η «Bodypaint City» γεμάτη με συναυλίες, πάρτι και παράξενες ατραξιόν σαν το «Body Circus» και το «Surreal Ballroom».
