Ανησυχητικά ευρήματα σε έρευνα που έγινε σε εμφιαλωμένα νερά
Με αφορμή τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας των Οικολόγων Πράσινων για την περιεκτικότητα ορισμένων εμφιαλωμένων νερών σε εξασθενές χρώμιο –που είναι πολύ τοξική και καρκινογόνα ουσία- η τοπική επιτροπή Ηρακλείου ανακοινώνει ότι:Στην Ελλάδα έχουμε μια πολύ μεγάλη κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, που είναι παράλογη, αντιοικονομική και αντιοικολογική.
Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος χρήσης εμφιαλωμένου νερού, γιατί το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης δίνει πολύ καλής ποιότητας νερό. (Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει για την πόλη του Ηρακλείου). Πολλές φορές οι κάτοικοι παρασύρονται από τις διαφημίσεις των εταιρειών εμφιάλωσης και από την κινδυνολογία. Ιδιαίτερα οι επισκέπτες μας, καθώς είμαστε τουριστικός προορισμός, δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει και, από φόβο, καταλήγουν στη «λύση» του εμφιαλωμένου.
Η «λύση» όμως αυτή, από τη μια δεν εξασφαλίζει πάντα την υγιεινή κατάσταση του νερού, από την άλλη δημιουργεί πολλές παρενέργειες.
Σε γενικές γραμμές το πόσιμο νερό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αν περιέχει πολλά άλατα (π.χ. ασβεστίου), βαρέα μέταλλα (όπως χρώμιο, μόλυβδος, υδράργυρος κ.α.) που είναι τοξικά, αν έχει επιμολυνθεί από μικρόβια που προέρχονται από κοπριές στάβλων ή από οικιακά απόβλητα, ή αν ‘εχουν εισχωρήσει απόβλητα από βιομηχανίες. Επιπλέον, μπορεί να επιμολυνθεί με διάφορες ουσίες από τις σωληνώσεις του δικτύου ύδρευσης, σε περιοχές που το δίκτυο είναι φθαρμένο ή περιλαμβάνει σωλήνες από αμιαντοτσιμέντο.
Τα εμφιαλωμένα νερά προέρχονται από πηγές που συνήθως είναι καθαρές. Μπορεί όμως κάποια στιγμή να προκύψει πρόβλημα από ουσίες όπως το εξασθενές χρώμιο που σε ελάχιστες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει βλάβες στην υγεία. (Από τα αποτελέσματα των αναλύσεων εξασθενές χρώμιο εμφανίζεται σε πηγές στο Λουτράκι και στη Λαμία)
Επίσης μπορεί να γίνει μικροβιακή επιμόλυνση κατά τη διαδικασία της εμφιάλωσης. Σε έρευνες που έχουν γίνει σε πολλές χώρες, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως, στατιστικά, η ποιότητα των εμφιαλωμένων νερών είναι αμφισβητούμενη, και πως το νερό του δημόσιου δικτύου είναι συνήθως ίδιας ή και καλύτερης ποιότητας. Επίσης ένα θέμα που δεν θίγεται συχνά είναι οι συνθήκες αποθήκευσης των εμφιαλωμένων νερών σε θερμοκρασίες που πολλές φορές ξεπερνούν τα προτεινόμενα όρια (συνήθως η αποθήκευση πρέπει να γίνεται υπό σκιά και σε θερμοκρασία που δεν ξεπερνά τους 18 βαθμούς Κελσίου – σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να υπάρξουν προβλήματα για την υγεία).
Άλλες παρενέργειες: Η τεράστια σπατάλη φυσικών πόρων (τα μπουκάλια είναι κυρίως από πλαστικό που παράγεται από πετρέλαιο) και το τεράστιο πρόβλημα των άδειων μπουκαλιών (αν και μπορούν να ανακυκλωθούν, η διαχείριση της συνολικής ποσότητας που απορρίπτεται είναι πολύ δύσκολη και με πολύ μεγάλο κόστος). Κόστος και άμεσα οικονομικό και γενικά περιβαλλοντικό, που το επωμίζεται όλη η κοινωνία-και μάλιστα σε καιρό οικονομικής κρίσης.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε άλλη μια περίπτωση αντι-οικολογικής και αντι-οικονομικής κατάστασης χαρακτηριστικής για την Ελλάδα: ΄Αμεσο κέρδος για τους παραγωγούς-διακινητές-πωλητές των εμφιαλωμένων, κόστος για τους πολίτες που τα αγοράζουν (ενώ πληρώνουν τέλη ύδρευσης στους δήμους) και την ελληνική οικονομία που επιβαρύνεται με εισαγόμενη πρώτη ύλη πλαστικού, εισαγόμενα μηχανήματα και πρέπει ταυτόχρονα να διαχειριστεί τα απορρίμματα και την περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Και με το Ηράκλειο Κρήτης, στο οποίο είναι δεδομένη η άθλια ποιότητα του νερού στο δημόσιο δίκτυο ύδρευσης δεκαετίες τώρα, τι θα γίνει; Πρόκειται για ένα πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο: η ποιότητα των νερών με τα οποία τροφοδοτείται το δίκτυο δεν είναι πάντα η καλύτερη, αλλά το πρόβλημα είναι η κατάσταση του δικτύου που είναι σε άθλια κατάσταση και με τις διαρροές να είναι σε εγκληματικά ποσοστά ρεκόρ! Οι πολίτες αγοράζουν τεράστιες ποσότητες εμφιαλωμένων νερών ή αγοράζουν ακριβά φίλτρα, τη στιγμή που πληρώνουν τέλη ύδρευσης, ενώ η ΔΕΥΑΗ – το άκρον άωτον της κοροϊδίας- αντί να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του δικτύου (που θα κόστιζε ελάχιστα σε σχέση με το ανόητο έργο στον Αποσελέμη) ανακοινώνει τη σύσταση εταιρείας……εμφιάλωσης νερού….για να κερδίζει και αυτή από τα εμφιαλωμένα!
Η «λύση» όμως αυτή, από τη μια δεν εξασφαλίζει πάντα την υγιεινή κατάσταση του νερού, από την άλλη δημιουργεί πολλές παρενέργειες.
Σε γενικές γραμμές το πόσιμο νερό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αν περιέχει πολλά άλατα (π.χ. ασβεστίου), βαρέα μέταλλα (όπως χρώμιο, μόλυβδος, υδράργυρος κ.α.) που είναι τοξικά, αν έχει επιμολυνθεί από μικρόβια που προέρχονται από κοπριές στάβλων ή από οικιακά απόβλητα, ή αν ‘εχουν εισχωρήσει απόβλητα από βιομηχανίες. Επιπλέον, μπορεί να επιμολυνθεί με διάφορες ουσίες από τις σωληνώσεις του δικτύου ύδρευσης, σε περιοχές που το δίκτυο είναι φθαρμένο ή περιλαμβάνει σωλήνες από αμιαντοτσιμέντο.
Τα εμφιαλωμένα νερά προέρχονται από πηγές που συνήθως είναι καθαρές. Μπορεί όμως κάποια στιγμή να προκύψει πρόβλημα από ουσίες όπως το εξασθενές χρώμιο που σε ελάχιστες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει βλάβες στην υγεία. (Από τα αποτελέσματα των αναλύσεων εξασθενές χρώμιο εμφανίζεται σε πηγές στο Λουτράκι και στη Λαμία)
Επίσης μπορεί να γίνει μικροβιακή επιμόλυνση κατά τη διαδικασία της εμφιάλωσης. Σε έρευνες που έχουν γίνει σε πολλές χώρες, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως, στατιστικά, η ποιότητα των εμφιαλωμένων νερών είναι αμφισβητούμενη, και πως το νερό του δημόσιου δικτύου είναι συνήθως ίδιας ή και καλύτερης ποιότητας. Επίσης ένα θέμα που δεν θίγεται συχνά είναι οι συνθήκες αποθήκευσης των εμφιαλωμένων νερών σε θερμοκρασίες που πολλές φορές ξεπερνούν τα προτεινόμενα όρια (συνήθως η αποθήκευση πρέπει να γίνεται υπό σκιά και σε θερμοκρασία που δεν ξεπερνά τους 18 βαθμούς Κελσίου – σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να υπάρξουν προβλήματα για την υγεία).
Άλλες παρενέργειες: Η τεράστια σπατάλη φυσικών πόρων (τα μπουκάλια είναι κυρίως από πλαστικό που παράγεται από πετρέλαιο) και το τεράστιο πρόβλημα των άδειων μπουκαλιών (αν και μπορούν να ανακυκλωθούν, η διαχείριση της συνολικής ποσότητας που απορρίπτεται είναι πολύ δύσκολη και με πολύ μεγάλο κόστος). Κόστος και άμεσα οικονομικό και γενικά περιβαλλοντικό, που το επωμίζεται όλη η κοινωνία-και μάλιστα σε καιρό οικονομικής κρίσης.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε άλλη μια περίπτωση αντι-οικολογικής και αντι-οικονομικής κατάστασης χαρακτηριστικής για την Ελλάδα: ΄Αμεσο κέρδος για τους παραγωγούς-διακινητές-πωλητές των εμφιαλωμένων, κόστος για τους πολίτες που τα αγοράζουν (ενώ πληρώνουν τέλη ύδρευσης στους δήμους) και την ελληνική οικονομία που επιβαρύνεται με εισαγόμενη πρώτη ύλη πλαστικού, εισαγόμενα μηχανήματα και πρέπει ταυτόχρονα να διαχειριστεί τα απορρίμματα και την περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Και με το Ηράκλειο Κρήτης, στο οποίο είναι δεδομένη η άθλια ποιότητα του νερού στο δημόσιο δίκτυο ύδρευσης δεκαετίες τώρα, τι θα γίνει; Πρόκειται για ένα πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο: η ποιότητα των νερών με τα οποία τροφοδοτείται το δίκτυο δεν είναι πάντα η καλύτερη, αλλά το πρόβλημα είναι η κατάσταση του δικτύου που είναι σε άθλια κατάσταση και με τις διαρροές να είναι σε εγκληματικά ποσοστά ρεκόρ! Οι πολίτες αγοράζουν τεράστιες ποσότητες εμφιαλωμένων νερών ή αγοράζουν ακριβά φίλτρα, τη στιγμή που πληρώνουν τέλη ύδρευσης, ενώ η ΔΕΥΑΗ – το άκρον άωτον της κοροϊδίας- αντί να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του δικτύου (που θα κόστιζε ελάχιστα σε σχέση με το ανόητο έργο στον Αποσελέμη) ανακοινώνει τη σύσταση εταιρείας……εμφιάλωσης νερού….για να κερδίζει και αυτή από τα εμφιαλωμένα!
Posted in: