Πρόκειται για σχέδιο, το οποίο, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν εμπεριέχει ως σοβαρό ενδεχόμενο και την καταστροφή, ή και τη βραχυπρόθεσμη βλάβη των συμφερόντων των εμπνευστών του. Αυτά είναι τα συμπεράσματα από τη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης και Παρασκευής, όπου διαδραματίστηκε ένα ακόμη επεισόδιο του σίριαλ με τίτλο «Η ευρωζώνη μεταξύ διάσωσης και τελικής λύσης».
Το σχέδιο των ελίτ της ΕΕ, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, είναι να επιτευχθεί ο μετασχηματισμός των κοινωνιών της Ευρώπης σε προπολεμικού τύπου κοινωνίες. Προσδοκώντας τα μακροπρόθεσμα οφέλη αυτής της επιλογής, οι δυνάμεις του συστήματος αναλαμβάνουν συστημικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένης και της τύχης του ευρώ. Στον πυρήνα των αποφάσεων βρίσκεται η συμφωνία όλων με τη γερμανική πρόταση, η Ευρώπη να μπει στο αναμορφωτήριο ή σε μια «δημοσιονομική φυλακή» για απεριόριστο χρόνο. Η ανάπτυξη, η απασχόληση κ.τ.λ. μπορούν να περιμένουν. Από τη μια μεριά, η συνταγματοποίηση της λιτότητας βαθαίνει την ύφεση και απομακρύνει ακόμη πιο πολύ την αντιμετώπιση του χρέους. Από την άλλη, αυξάνει δραματικά τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας, σε βάθος και έκταση που φέρνουν τις κοινωνίες, ιδίως του ευρωπαϊκού Νότου, σε απόγνωση και στο χείλος της εξέγερσης.
Ήδη, οι πιο έγκυροι σχολιαστές οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι οι εορταστικοί τόνοι είναι ψεύτικοι και ότι η κρίση και η μεγάλη δυσκολία χρηματοδότησης, εκτός των περιφερειακών, και των κεντρικών χωρών, όπως και των τραπεζών να σταθούν στα πόδια τους, παραμένει στο ακέραιο. Σε λίγες εβδομάδες θα ξανακαθίσουν στο τραπέζι με ακόμη πιο οξύ το πρόβλημα που υποτίθεται ότι έλυσαν.
epohi.gr
