4 νέα και παλιά κόλπα χρησιμοποιούν οι επιτήδειοι πρατηριούχοι για να κλέψουν τον πελάτη στην μέτρηση της βενζίνης που του βάζουν στο ρεζερβουάρ.
Το θέμα της κλοπής στην αντλία από πρατηριούχους επανήλθε στην επικαιρότητα μετά τις αποκαλύψεις υψηλόβαθμου στελέχους του υπουργείου Οικονομικών που μίλησε για παραμηχανισμό που μπλοκάρει την εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών το οποίο θα έδινε οριστικά λύση στο πρόβλημα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στα ΝΕΑ, οι πρατηριούχοι χρησιμοποιούν τρία κόλπα από το παρελθόν αλλά και ένα νέο:
Τηλεχειρισμός. Τοποθετούν ειδικό μηχανισμό στην αντλία που τους επιτρέπει να «μαγειρεύουν» με τηλεχειριστήριο το τελικό ποσό.
Αντλίες με ειδικά τσιπ. Βάζουν ειδικά τσιπ στην πλακέτα της αντλίας ώστε να γράφει παραπάνω. Η μέθοδος είναι παλιά και ήδη υπάρχουν συλλήψεις.
Θέρμανση. Το κόλπο εδώ είναι η αύξηση της θερμοκρασίας (άρα και η αύξηση του όγκου) του καυσίμου μέσα στη δεξαμενή με μια ειδική «σερπαντίνα ζεστού νερού». Ετσι, αμέσως μετά την είσοδό του στο ρεζερβουάρ, ο δείκτης της βενζίνης ανεβαίνει πολύ, για να υποχωρήσει λίγα λεπτά μετά.
Πρόσμειξη με αιθανόλη. Είναι η «μόδα» στα πρατήρια βενζίνης και ήδη αρκετά διαδεδομένη αφού η αιθανόλη, που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων, δεν φορολογείται με ειδικό φόρο κατανάλωσης (ΕΦΚ) και άρα το κόστος είναι χαμηλό. Ετσι ο οδηγός πληρώνει βενζίνη αλλά αγοράζει ένα μείγμα με αιθανόλη, που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ζημιές στον κινητήρα, εφόσον γίνει σε υψηλό ποσοστό.
Να σημειωθεί ότι όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να κάψουν χωρίς πρόβλημα αμόλυβδη βενζίνη, που περιέχει βιοαιθανόλη σε ποσοστό έως 5%, ενώ περίπου το 90% των Ι.Χ. ανταποκρίνεται άριστα ακόμη και όταν αυξηθεί το ποσοστό της αιθανόλης στο 10%.
Σε πολλά σύγχρονα μοντέλα με καταλύτη είναι δυνατή η χρήση καυσίμου με 75% βενζίνη και 25% αιθανόλη, καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της ανάφλεξης ο αισθητήρας λάμδα.
Αν νοθευτεί πάντως η βενζίνη με υψηλότερο ποσοστό αιθανόλης ή δεν διαθέτει ο κινητήρας ανάλογες προδιαγραφές, τότε θα αρχίσει να λειτουργεί ακανόνιστα αι ενδεχομένως να πάθουν μεγάλη βλάβη το καπάκι, τα έμβολα, οι βαλβίδες, η αντλία και τα σωληνάκια βενζίνης.
Πάντως η πρόσμειξη αιθανόλης στη βενζίνη αυξάνει θεαματικά την κατανάλωση έως και 30%, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η ισχύς του κινητήρα.
Ορισμένες από τις χώρες με εκτεταμένη χρήση βιοαιθανόλης είναι η Βραζιλία, όπου παράγεται κυρίως από ζαχαροκάλαμο, η Σουηδία (προέρχεται μεταξύ άλλων από κομποστοποίηση των σκουπιδιών) και οι ΗΠΑ.
Στο εξωτερικό κυκλοφορούν εργοστασιακά μοντέλα με προδιαγραφές χρήσης του καυσίμου Ε85 (85% βιοαιαθανόλη, 15% βενζίνη), που κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ακριβό- τερα από τα συμβατικά.
IEFIMERIDA.GR
Το θέμα της κλοπής στην αντλία από πρατηριούχους επανήλθε στην επικαιρότητα μετά τις αποκαλύψεις υψηλόβαθμου στελέχους του υπουργείου Οικονομικών που μίλησε για παραμηχανισμό που μπλοκάρει την εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών το οποίο θα έδινε οριστικά λύση στο πρόβλημα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στα ΝΕΑ, οι πρατηριούχοι χρησιμοποιούν τρία κόλπα από το παρελθόν αλλά και ένα νέο:
Τηλεχειρισμός. Τοποθετούν ειδικό μηχανισμό στην αντλία που τους επιτρέπει να «μαγειρεύουν» με τηλεχειριστήριο το τελικό ποσό.
Αντλίες με ειδικά τσιπ. Βάζουν ειδικά τσιπ στην πλακέτα της αντλίας ώστε να γράφει παραπάνω. Η μέθοδος είναι παλιά και ήδη υπάρχουν συλλήψεις.
Θέρμανση. Το κόλπο εδώ είναι η αύξηση της θερμοκρασίας (άρα και η αύξηση του όγκου) του καυσίμου μέσα στη δεξαμενή με μια ειδική «σερπαντίνα ζεστού νερού». Ετσι, αμέσως μετά την είσοδό του στο ρεζερβουάρ, ο δείκτης της βενζίνης ανεβαίνει πολύ, για να υποχωρήσει λίγα λεπτά μετά.
Πρόσμειξη με αιθανόλη. Είναι η «μόδα» στα πρατήρια βενζίνης και ήδη αρκετά διαδεδομένη αφού η αιθανόλη, που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων, δεν φορολογείται με ειδικό φόρο κατανάλωσης (ΕΦΚ) και άρα το κόστος είναι χαμηλό. Ετσι ο οδηγός πληρώνει βενζίνη αλλά αγοράζει ένα μείγμα με αιθανόλη, που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ζημιές στον κινητήρα, εφόσον γίνει σε υψηλό ποσοστό.
Να σημειωθεί ότι όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να κάψουν χωρίς πρόβλημα αμόλυβδη βενζίνη, που περιέχει βιοαιθανόλη σε ποσοστό έως 5%, ενώ περίπου το 90% των Ι.Χ. ανταποκρίνεται άριστα ακόμη και όταν αυξηθεί το ποσοστό της αιθανόλης στο 10%.
Σε πολλά σύγχρονα μοντέλα με καταλύτη είναι δυνατή η χρήση καυσίμου με 75% βενζίνη και 25% αιθανόλη, καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της ανάφλεξης ο αισθητήρας λάμδα.
Αν νοθευτεί πάντως η βενζίνη με υψηλότερο ποσοστό αιθανόλης ή δεν διαθέτει ο κινητήρας ανάλογες προδιαγραφές, τότε θα αρχίσει να λειτουργεί ακανόνιστα αι ενδεχομένως να πάθουν μεγάλη βλάβη το καπάκι, τα έμβολα, οι βαλβίδες, η αντλία και τα σωληνάκια βενζίνης.
Πάντως η πρόσμειξη αιθανόλης στη βενζίνη αυξάνει θεαματικά την κατανάλωση έως και 30%, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η ισχύς του κινητήρα.
Ορισμένες από τις χώρες με εκτεταμένη χρήση βιοαιθανόλης είναι η Βραζιλία, όπου παράγεται κυρίως από ζαχαροκάλαμο, η Σουηδία (προέρχεται μεταξύ άλλων από κομποστοποίηση των σκουπιδιών) και οι ΗΠΑ.
Στο εξωτερικό κυκλοφορούν εργοστασιακά μοντέλα με προδιαγραφές χρήσης του καυσίμου Ε85 (85% βιοαιαθανόλη, 15% βενζίνη), που κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ακριβό- τερα από τα συμβατικά.
IEFIMERIDA.GR