Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αθανασία Σωτηροπούλου του ιατρικού ερευνητικού ινστιτούτου INSERM και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, καθώς και του πανεπιστημίου «Ντεκάρτ» του Παρισιού, μελέτησαν τον τρόπο που τα μυϊκά κύτταρα «μεταφράζουν» σε έξτρα όγκο την άρση βαρών και τις άλλες ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης.
Το μυστικό πρωτίστως βρίσκεται σε ένα χημικό παράγοντα που παράγεται από τα κύτταρα των μυών κατά τη διάρκεια της άσκησης και ο οποίος στέλνει σήματα στα μυϊκά κύτταρα να πολλαπλασιαστούν, ώστε να είναι σε θέση να σηκώσουν το πρόσθετο βάρος και να καταβάλουν την αναγκαία έξτρα δύναμη.
Η συγκεκριμένη ουσία (SrF) «πυροδοτεί» τα βλαστικά μυϊκά κύτταρα, που βρίσκονται σε ύπνωση και είναι σε θέση να μετατραπούν σε εξειδικευμένα μυϊκά κύτταρα, με τελικό αποτέλεσμα να παράγονται περισσότερες μυϊκές ίνες και έτσι οι μύες να «φουσκώνουν» και να δυναμώνουν.
Όπως είπε η κ. Σωτηροπούλου, «το σήμα από τη μυϊκή ίνα ελέγχει τη συμπεριφορά των βλαστικών κυττάρων και τη μεγέθυνση των μυών».
Το νέο εύρημα μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένους τρόπους καταπολέμησης της μυϊκής ατροφίας που σχετίζεται με την προχωρημένη ηλικία και τις ασθένειες, καθώς η ουσία SrF μειώνεται σταδιακά στον οργανισμό, με το πέρασμα της ηλικίας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για τα πειράματά τους γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που δεν διέθεταν πλέον την ουσία SrF στους μύες τους. Διαπίστωσαν ότι σε αυτή την περίπτωση οι μύες, παρά την άσκηση στην οποία υποβάλλονταν, ήταν ανίκανοι να διογκωθούν. Η ουσία SrF στέλνει τα σήματά της μέσω ενός δικτύου γονιδίων, μεταξύ των οποίων του γονιδίου Cox2.
Ορισμένα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως το ibuprofen, αναστέλλουν τη δράση του Cox2, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα αυτά τα φάρμακα να παρεμποδίζουν τη μυϊκή ανάπτυξη, εξήγησε η Ελληνίδα ερευνήτρια.
Σύμφωνα με την κ. Σωτηροπούλου, οι θεραπείες που αποσκοπούν στη μυϊκή ενδυνάμωση (π.χ. μετά από μια μακρά περίοδο κατάκλισης στο κρεβάτι λόγω μακρόχρονου προβλήματος υγείας) πιθανότατα θα πρέπει να στοχεύσουν σε αυτό το πολύπλοκο δίκτυο χημικών ουσιών που σχετίζονται με την ουσία SrF.
Πρόσθεσε πως δεν θα είναι εύκολο να βρεθεί μια ιδανική ποσότητα του SrF στον οργανισμό, γι' αυτό ίσως θα είναι προτιμότερο η φαρμακευτική έρευνα να εστιάσει τις προσπάθειές της σε ουσίες που εξαρτώνται από το SrF, όπως στις ιντερλευκίνες και στις προσταγλανδίνες.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Posted in: Επιστήμη-Τεχνολογία